انواع شکستگی مچ پا

میلیون ها نفر سالانه دچار شکستگی مچ پا می شوند، اما همه شکستگی های مچ پا یکسان نیستند. آنها از شکستگی های کوچک و مویی تا شکستگی های پیچیده را شامل می شوند.

اگر مچ پای شما آسیب دیده و این آسیب دیدگی شبیه یک پیچ خوردگی ساده به نظر می رسد، وسوسه انگیز است که پس از کاهش درد، راه رفتن روی آن را ادامه دهید. در بسیاری از موارد، افرادی که مچ پایشان شکسته است، برای چند روز یا چند هفته عکس رادیوگرافی نمی گیرند. بسته به نوع شکستگی، این می تواند منجر به عوارض در روند بهبود شود.

به همین دلیل، لازم است رایج ترین انواع مختلف شکستگی مچ پا را بشناسید.

شایع ترین شکستگی مچ پا چیست؟

شکستگی مالئول جانبی به عنوان شایع‌ترین نوع شکستگی پا شناخته می‌شود. این نوع شکستگی زمانی رخ می‌دهد که استخوانی که در طرف بیرونی پا (فیبولا) قرار دارد شکسته می‌شود. در برخی موارد، استخوانی که در طرف داخلی پا (مدیال مالئولوس) یا استخوانی که در پشت پا (پوستریور مالئولوس) قرار دارد نیز ممکن است شکسته شود. شکستگی مالئول جانبی می‌تواند از خفیف تا شدید بودند، بسته به شدت آسیب.

شکستگی مالئول جانبی یکی از نوع شکستگی است که در آن استخوان‌های کوچک دست و پا به نام مالئول ها شکسته می‌شوند. این نوع شکستگی معمولاً در اثر ضربه‌ای به دست یا پا رخ می‌دهد، مثلاً در ورزش‌هایی مانند فوتبال، بسکتبال یا هاکی رخ می‌دهد. درمان این نوع شکستگی معمولاً شامل استراحت، قرار دادن بانداژ، استفاده از گچ و در موارد شدیدتر جراحی است.

شکستگی های پایدار و ناپایدار مچ پا

شکستگی پایدار: با توجه به این که در این شکستگی یک استخوان شکسته است، اما خود مفصل مچ پا به خوبی در موقعیت مناسب و پایدار باقی می‌ماند. این شکستگی‌ها معمولاً با گچ یا چکمه‌های راه رفتن مدیریت می‌شوند.

شکستگی ناپایدار مچ پا: در شکستگی نپایدار، ثبات یا ساختار مفصل مچ پا تحت تأثیر شکستگی قرار می گیرد. این نوع شکستگی می تواند رباط هایی که مفصل را در کنار هم نگه می دارند، خود سطوح مفصلی یا ترکیبی از هر دو را درگیر کند. این شکستگی ها معمولاً نیاز به جراحی دارند.

انواع شکستگی مچ پا

شکستگی نازک نی (شکستگی مالیولوس جانبی)

پایه استخوان نازک نی (مالئول جانبی) در قسمت خارجی مچ پا قرار دارد و اگر شما مچ پای خود را به شدت بچرخانید، روی آن فرود بیاید یا به بیرون پای خود ضربه وارد کنید، ممکن است شکسته شود. این شایع ترین نوع شکستگی مچ پا است. این شکستگی‌ها در ورزش‌هایی که شامل دویدن، پریدن، تغییر جهت سریع یا تماس شدید مانند فوتبال، بسکتبال یا راگبی هستند، بسیار رایج هستند. نازک نی (استخوان ساق پا) با سه رباط قوی و فیبری به قسمت خارجی مچ پا متصل می شود. وقتی روی مچ پای خود غلت می زنید یا آن را به شدت می پیچانید، رباط ها کشیده می شوند و استخوان را می کشند. استرس می تواند باعث شکستگی استخوان نازک نی شود یا حتی قسمتی از استخوان را از بین ببرد. شکستگی فیبولا همچنین می تواند در نتیجه استرس مکرر ناشی از فعالیت هایی مانند دویدن یا پیاده روی رخ دهد. اگر ضربه شدیدی مانند تصادف رانندگی یا سقوط جدی متحمل شده اید، نازک نی شکسته ممکن است جابجا شود که این آسیب با شکافتن پوست همراه است. این شکستگی های ناپایدار معمولاً نیاز به جراحی برای ترمیم مفصل دارند.

شکستگی مچ پا دومالئولار

شکستگی مچ پا دومالئولار به شکستگی در دو استخوان مالئولار پایینی پا (یعنی مالئولوس لاترالی و مالئولوس مدیالی) اطلاق می‌شود که در نتیجه‌ی آن مچ پا آسیب می‌بیند. این نوع شکستگی معمولاً در نتیجه‌ی ضربه به پای خارجی رخ می‌دهد.

علائم شکستگی مچ پا دومالئولار عبارتند از:

• درد و تورم در منطقه‌ی مچ پا
• کبودی در منطقه‌ی مچ پا
• مشکل در حرکت پا

درمان شکستگی مچ پا دومالئولار بستگی به شدت شکستگی و موقعیت آن دارد. در صورتی که شکستگی نامعلوم باشد، پزشک ممکن است از تصویربرداری از جمله اشعه ایکس و MRI استفاده کند تا شدت شکستگی را تعیین کند. درمان شامل استراحت، بانداژ، آبسه‌زدایی، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی و فیزیوتراپی است. در موارد شدیدتر، نیاز به جراحی نیز ممکن است باشد.

این نوع شکستگی در زمانی رخ می‌دهد که هر دو استخوان فیبولا و تیبیا شکسته می‌شوند. دومین نوع رایج شکستگی مچ پا، شکستگی استخوان نازک نی در قسمت بیرونی مچ پا و قاعده استخوان در داخل مچ پا است. اکثر شکستگی‌های مچ پا دومالئولار آسیب‌های جدی محسوب می شوند و معمولاً نتیجه صدمات ناشی از ضربه زیاد مانند سقوط و برخورد ترافیک جاده ای هستند. علاوه بر نیروی ضربه، اغلب نیروی چرخشی قابل توجه روی مچ پا نیز می تواند منجر به آسیب جدی رباط شود.

شکستگی های تریمالئولار

تریمالئولار یا سه استخوان بندی پایینی پا شامل ساق پا، مچ پا و پایه پا می‌باشد. شکستگی های تریمالئولار می‌تواند در هر یک از این سه استخوان رخ دهد و علل آن شامل ضربه، افتادن، تصادفات و ورزش‌های خطرناک می‌باشد.

علائم شکستگی های تریمالئولار شامل درد، تورم، کبودی و مشکل در حرکت می‌باشد.

این نوع شکستگی شدیدتری از مچ پا است که در آن استخوان فیبولا، تیبیا و مالئولوس پوستریور (استخوانی که در پشت مچ پا قرار دارد) همگی شکسته می‌شوند.

اینها شدیدترین شکستگی های مچ پا هستند و قابل پیش بینی نیستند. با این شکستگی ها، پشت استخوان ساق پا یا ساق پا نیز شکسته می شود. مانند شکستگی‌های مچ پا دومالئولار، این شکستگی‌ها نتیجه یک ضربه بسیار شدید هستند.

شکستگی تیبیا (شکستگی پیلون)

ساق پا (استخوان ساق پا) می تواند در یک نقطه یا در تعدادی از نقاط مفصل مچ پا شکسته شود. مانند شکستگی‌های دو مالئولار و تری‌مالئولار، این شکستگی‌ها در اثر ضربه‌ای با انرژی بالا مانند تصادف رانندگی، سقوط از ارتفاع یا تصادف در اسکی ایجاد می‌شوند.

شکستگی های دومالئولار، تریمالئولار و درشت نی باید فوراً با عکسبرداری اشعه ایکس بررسی شوند و معمولاً برای تثبیت مفصل هنگام بهبود استخوان نیاز به گچ گیری دارند. گاهی اوقات این شکستگی‌ها می‌توانند در ضربه‌های با نیروی کمتر به دلیل پوکی استخوان که باعث ضعیف شدن استخوان‌های شما می‌شود، نیز رخ دهند.

برای هر شکستگی ناپایدار (یعنی شکستگی که در آن استخوان جابجا شده است)، معمولاً برای تغییر موقعیت استخوان امجام عمل جراحی امری ضروری است.

شکستگی Maisonneuve

شکستگی Maisonneuve را می توان به اشتباه به عنوان رگ به رگ شدن مچ پا (رباط های کشیده) تشخیص داد، زیرا عکس برداری با اشعه ایکس از مچ پا هیچ شکستگی در استخوان را نشان نمی دهد.

با این حال، استرس ناشی از آسیب مچ پا که در نتیجه غلت زدن یا چرخاندن مچ پا رخ می دهد، می‌تواند باعث شکستگی استخوان نازک نی (استخوان ساق پا) شود. درد معمولاً در اطراف مچ پا احساس و رباط های آسیب دیده باعث ناپایدار مچ پا می شوند. از این رو تشخیص پیچ خوردگی اشتباه است. اگر شکستگی Maisonneuve بلافاصله پس از آسیب برداشته نشد، ممکن است برای رفع شکستگی استخوان نازک نی و ترمیم رباط‌های مچ پا به جراحی نیاز داشته باشید.

درمان شکستگی مچ پا توسط دکتر بابک اتوکش

اگر شکستگی استخوان‌های شما منجر به بی‌ثباتی و مشکلات حرکتی مداوم شود، احتمالاً به جراحی نیاز خواهید داشت، بنابراین تشخیص صحیح بسیار مهم است. دکتر بابک اتوکش با استفاده از آزمایش‌های فیزیکی، اشعه ایکس و اسکن‌های MRI می‌تواند نوع شکستگی مچ پا را ارزیابی کند، هرگونه آسیب بافت نرم مانند پارگی رباط‌ها را بررسی کند و هر گونه بیماری استخوانی مانند استئوآرتریت یا پوکی استخوان را تشخیص دهند. درمان جراحی ممکن است شامل تغییر موقعیت استخوان ها با استفاده از پین های جراحی، برداشتن قطعات استخوانی و ترمیم رباط های آسیب دیده باشد. اغلب، این کار را می توان با استفاده از جراحی آرتروسکوپی که روشی دقیق تر برای جراحی با زمان بهبودی کوتاه تر است، انجام داد.

برای هر گونه نگرانی در مورد آسیب مچ پا، یا برای ارجاع به پزشک متخصص در این زمینه، با دکتر بابک اتوکش تماس بگیرید.