شکستگی پایلون

شکستگی پایلون، شکستگی شدید اما نادر استخوانی است که معمولا به دلیل حوادت شدید مانند تصادفات رانندگی، در قسمت پایین استخوان ساق پا و در نزدیکی مچ پا ایجاد می‌شود. رایج‌ترین روش درمانی که برای درمان این عارضه مورد استفاده قرار می‌گیرد، جراحی است که نیاز به مراقبت‌های ویژه‌ای دارد.

شکستگی پایلون چیست؟

پایلون کلمه‌ای فرانسوی و به معنای ابزاری با انتهای گرد است که به منظور خرد کردن و آسیاب کردن مواد مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. علت نامگذاری این شکستگی، وارد شدن نیرویی بسیار شدید به استخوان است که آن را خرد و له می‌کند. در مچ پا، استخوان درشت نی و نازک نی به استخوان تالوس که وزن را در مچ پا تحمل می‌کند، متصل است. هنگامی که استخوان تالوس به دلیل وارد شدن فشار در اثر تصادف شدید یا سقوط از ارتفاع، نیروی زیادی به استخوان درشت نی وارد می‌کند، استخوان درشت نی و اغلب نازک نی در مفصل مچ پا دچار شکستگی شده و شکستگی پایلون ایجاد می‌شود.

انواع

بسته به الگوی شکستگی استخوان‌ها، شکستگی پایلون را می‌توان به انواع مختلف زیر دسته بندی کرد:

شکستگی نوع یک

شکستگی پایلون نوع یک، یک شکستگی مچ پا با حداقل جابجایی استخوان یا بدون جابجایی استخوان است که در آن، استخوان‌های شکسته همچنان هم تراز هستند.

شکستگی نوع دو

در شکستگی پایلون نوع دو، قسمت انتهایی استخوان درشت نی جابجا شده، اما هیچ قطعه‌ای از استخوان خرد نشده یا قسمت‌های کوچکی خرد می‌شود.

شکستگی نوع سه

در شکستگی پایلون نوع سه، استخوان به بیش از دو تکه شکسته یا خرد می‌شود و انتهای استخوان‌های شکسته در یکدیگر فرو می‌روند. به طور تقریبی می‌توان گفت، 25 تا 71 درصد از شکستگی‌های پایلون از این نوع شکستگی‌ها هستند.

علاوه بر انواعی که گفته شد، در برخی موارد پزشک متخصص از یک یا چند مورد از عبارت‌های زیر برای توصیف شکستگی استفاده می‌کند:

شکستگی باز که در آن استخوان شکسته از طریق پوست بیرون می‌زند. این شکستگی تقریبا 20% از شکستگی‌های پایلون را شامل می‌شود.

شکستگی بسته که در آن شکستگی پوست اطراف را باز نمی‌کند و زیر پوست ایجاد می‌شود.

شکستگی کامل که در آن استخوان دو تکه می‌شود.

شکستگی جابجا شده که در آن استخوان‌های شکسته از جای خود خارج می‌شوند.

شکستگی خرد شده که در آن استخوان‌ها خرد می‌شوند و به بیش از دو قطعه تقسیم می‌شوند.

شکستگی نهفته که در آن انتهای استخوان شکسته به سمت یکدیگر رانده می‌شوند.

شکستگی مارپیچی که در آن شکستگی به صورت مارپیچ در اطراف استخوان می‌چرخد.

چه کسانی دچار شکستگی پایلون می‌شوند؟

شکستگی پایلون ممکن است برای هرکسی اتفاق بیوفتد، اما افراد زیر بیش‌تر از دیگر افراد در معرض خطر این شکستگی قرار دارند:

مردان بین 25 تا 50 سال در اثر برخورد شدید مانند تصادفات رانندگی

زنان مسن به دلیل پوکی استخوان

علائم شکستگی پایلون چیست؟

• احساس درد شدید در مچ و ساق پا
• کبودی، تورم یا تاول‌های پوستی در اطراف مچ و ساق پا
• عدم توانایی در قرار دادن وزن بدن روی پای آسیب دیده
• تغییر شکل مچ پا

چه چیزی باعث شکستگی می‌شود؟

از جمله مهم‌ترین علل شکستگی پایلون می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

تصادفات رانندگی، سقوط از ارتفاع و برخورد هنگام انجام ورزش اسکی که از جمله حوادث پر برخورد محسوب می‌شوند.

ابتلا به بیماری‌های تضعیف‌کننده استخوان مانند پوکی استخوان که در آن، استخوان به دلیل وارد شدن یک ضربه جزئی دچار شکستگی می‌شود.

نحوه تشخیص شکستگی پایلون به چه صورتی است؟

شکستگی پایلون معمولا با استفاده از تست‌های تصویربرداری زیر تشخیص داده می‌شود:

عکسبرداری اشعه ایکس به منظور تشخیص نوع شکستگی و شدت آن

سی تی اسکن یا توموگرافی کامپیوتری که در آن از چند اشعه ایکس در زوایای مختلف به منظور تولید تصاویر دقیق برای آمادگی پیش از جراحی و کسب اطلاعات بیش‌تر استفاده می‌شود.

شکستگی پایلون چگونه درمان می‌شود؟

روش‌های درمانی که برای شکستگی مورد استفاده قرار می‌گیرد، به عوامل مختلفی از جمله تعداد شکستگی‌ها، الگو و نوع شکستگی، میزان جابجایی استخوان‌ها و هم تراز یا عدم هم ترازی آن‌ها، وضعیت سلامتی بیمار و میزان آسیب دیدگی بافت نرم بستگی دارد.

در شکستگی پایلون، زمانی که استخوان‌ها هم تراز می‌مانند و جابجا نمی‌شوند، پزشک متخصص از روش‌های غیر جراحی زیر استفاده می‌کند:

• استراحت و بالا نگه داشتن پای آسیب دیده به منظور کاهش فشار
• استفاده از گچ، آتل یا چکمه‌های مخصوص به منظور تثبیت بیش‌تر مچ پا
• استفاده از وسایل کمکی مانند عصا، به منظور راه رفتن آسان و کاهش فشار وزن بدن بر روی پای آسیب دیده
• مصرف دارو‌های رقیق‌کننده خون مانند آسپرین، به منظور کاهش خطر تشکیل لخته خون در ورید پاها
• فیزیوتراپی پس از بهبود شکستگی به منظور بازیابی قدرت در ساق و مچ پا

در شکستگی پایلون، هنگامی که شکستگی با جابجایی و عدم تراز استخوان‌ها همراه است، طبق تشخیص پزشک متخصص، یکی از روش‌های جراحی زیر صورت می‌گیرد:

جا اندازی باز و تثبیت داخلی

در این روش جراحی، ابتدا قطعات جابجا شده استخوان در مکان مناسب خود قرار می‌گیرند و پس از آن با پیچ یا صفحات فلزی که به سطح خارجی استخوان متصل می‌شود، تثبیت می‌شوند. جراح پا و مچ پا تنها زمانی از این روش استفاده می‌کند که پوست و دیگر بافت‌های اطراف شکستگی سالم باشد.

تثبیت خارجی

در این روش جراحی، جراح با ایجاد برش‌های کوچکی روی پوست، پین‌های فلزی را وارد استخوان می‌کند. سپس میله‌های خارج از بدن، به سنجاق‌های از پوست بیرون آمده متصل می‌شوند تا هنگام فرا رسیدن زمان جراحی دوم مچ پا آن را در یک موقعیت ثابت نگه دارند.

درمان‌های پس از این جراحی معمولا شامل موارد زیر می‌شود:

• مصرف دارو‌های رقیق‌کننده خون
• استراحت زیاد
• نگهداری از پای آسیب دیده در گچ به مدت 6 ماه
• فیزیوتراپی پس از برداشتن گچ

بیمارانی که به دلیل برخورد شدید مانند تصادفات رانندگی دچار شکستگی پایلون می‌شوند، اغلب آسیب‌های دیگری را نیز تجربه می‌کنند که نیاز به درمان جداگانه دارد. در چنین مواردی، موفقیت در درمان شکستگی معمولا به موفقیت درمان آسیب‌های مربوطه وابسته است.

چه مدت طول می‌کشد تا شکستگی پایلون به طور کامل بهبود یابد؟

مدت زمان بهبودی پس از شکستگی، به شدت شکستگی و میزان آسیب‌های دیگری که همراه این شکستگی ایجاد شده است بستگی دارد. با توجه به این که اکثر شکستگی‌های پایلون نیازمند جراحی هستند، مدت زمان بهبودی آن‌ها پس از جراحی حدود 3 تا 6 ماه خواهد بود و اغلب یک سال یا بیش‌تر طول می‌کشد تا افراد به طور کامل بهبود یابند.

چه عواملی خطر شکستگی را افزایش می‌دهند؟

عواملی که موجب افزایش خطر شکستگی پایلون می‌شوند عبارتند از:

استفاده از نردبان، زیرا افتادن از نردبان می‌تواند به اندازه خرد شدن استخوان‌ها فشار وارد کند.

سابقه زمین خوردن که معمولا در افراد مسن بیش‌تر دیده می‌شود.

چگونه می‌توان از شکستگی پایلون جلوگیری کرد؟

بسته به سن و سبک زندگی‌ای که دارید، راهکار‌های زیر برای جلوگیری از شکستگی پایلون مورد استفاده قرار می‌گیرد و شما با رعایت آن‌ها می‌توانید خطر را به میزان قابل توجهی کاهش دهید:

سعی کنید همیشه ایمن رانندگی کنید، به قوانین راهنمایی و رانندگی توجه داشته باشید و حواس پرتی هنگام رانندگی را به حداقل برسانید، زیرا تصادفات رانندگی یکی از شایع‌ترین علل شکستگی پایلون محسوب می‌شوند.

دستورالعمل‌های ایمنی برای استفاده از نردبان را دنبال کرده و از قرار گرفتن آن در موقعیتی امن و مناسب اطمینان حاصل کنید.

اگر در معرض خطر افتادن زیاد قرار دارید، از وسایل کمکی مانند عصا یا واکر استفاده کنید. زیرا افتادن مکرر موجب شکستگی پایلون می‌شود.