این نوع آسیب دیدگی از جمله رایج ‌ترین آسیب های وارد به پا می باشد که برای تمامی گروه های سنی، ورزشکاران و حتی در فعالیت‌های ساده‌ای نظیر پیاده روی نیز اتفاق می‌افتد.

پیچ خوردگی مچ پا چیست؟

پیچ خوردگی مچ پا آسیبی است که در آن رباط های اطراف مچ پا بیش از حد کشیده یا پاره می شوند. این آسیب یکی از شایع ترین آسیب های ورزشی است و در بیشتر موارد، پای شما به سمت بیرون یا داخل می‌چرخد و درد شدیدی در مچ پا احساس می‌کنید. پیچ خوردگی مچ پا اغلب زمانی رخ می دهد که شما ورزش هایی را انجام می دهید که نیاز به تغییر جهت سریع دارند، مانند بسکتبال یا فوتبال. همچنین می توانید هنگام دویدن روی سطح بازی ناهموار یا با فرود آمدن روی پای بازیکن دیگر، پای خود را بغلتانید.

علائم و نشانه های پیچ خوردگی مچ پا چیست؟

علائم کلیدی پیچ خوردگی مچ پا عبارتند از:

• درد
• حساس به لمس
• ناتوانی در تحمل وزن
• تورم
• کبودی در مچ پا
• سفتی، سختی

علائم کلاسیک پیچ خوردگی مچ پا عبارتند از:

• دردی که با لمس مچ پا یا ایستادن روی آن افزایش می یابد.
• مچ پای متورم همراه با کبودی یا تغییر رنگ پوست در محل آسیب

چگونه پیچ خوردگی مچ پا را درمان می کنید؟

پیچ خوردگی مچ پا معمولاً با مداخله زودهنگام و در برخی موارد فیزیوتراپی به صورت غیرجراحی قابل درمان است. کاهش تورم پس از آسیب بسیار مهم است. درمان استاندارد و فوری به پروتکل RICE معروف است که مخفف استراحت، یخ، فشرده سازی و ارتفاع است.

• استراحت

به محض اینکه به خود آسیب زدید، بنشینید یا دراز بکشید و وزن خود را از روی پای خود بردارید.

• یخ

یخ یا کیسه یخ طبی را حداقل دو بار در روز یا هر دو ساعت یکبار به مدت 20 دقیقه (نه بیشتر) روی مچ پا قرار دهید. این کار را به مدت سه روز پس از آسیب به مچ پا انجام دهید.

• فشرده سازی

برای کمک به کاهش تورم، از یک پوشش فشاری استفاده کنید که به بهبود رباط‌های مچ پا در موقعیت طبیعی خود کمک می‌کند. اگر مچ پا برای مدت طولانی‌تری متورم بماند، رباط‌ها ممکن است در حالت کشیده ترمیم شوند. این می تواند آنها را تضعیف کند و منجر به وضعیت جداگانه ای به نام بی ثباتی مچ پا شود. از هر 10 نفری که مچ پای آن ها پیچ خورده است، یک نفر به این عارضه مبتلا می شود، یا به دلیل پارگی رباط یا به دلیل اینکه تورم را به طور موثر در طول فرآیند بهبود کاهش نمی دهد.

• ارتفاع

هنگام نشستن یا دراز کشیدن، مچ پای خود را بالاتر از سطح قلب خود نگه دارید. این کار را هر روز چند ساعت انجام دهید.

• داروی ضددرد

همچنین ممکن است از مسکن های بدون نسخه استفاده کنید. NSAID ها داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن (ادویل) یا ناپروکسن بهترین گزینه ها هستند، زیرا تورم را نیز کاهش می دهند.

• توانبخشی

فیزیوتراپی ممکن است برای پیچ خوردگی های جدی تر توصیه شود. درمانگر شما می تواند شما را در سطح مناسب، نوع و زمان تمرینات راهنمایی کند که به شما کمک می کند مچ پای خود را تقویت کنید و تعادل و انعطاف پذیری خود را بدون ایجاد آسیب مجدد به مچ پا بازیابی کنید.

چه مدت پس از پیچ خوردگی شدن مچ پا باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر پس از استفاده از درمان های فوق به مدت سه تا پنج روز، درد، تورم یا کبودی مداوم یا شدید داشتید، باید به پزشک مراجعه کنید؛ اما اگر درد یا علائم دیگر بسیار شدید است، باید در اسرع وقت به یک متخصص ارتوپد یا پزشک ورزشی مراجعه کنید تا مطمئن شوید که مچ پا نشکسته است یا متوجه شوید که آیا پیچ خوردگی شما به اندازه ای شدید است که نیاز به درمان خاصی دارد یا خیر.

آیا می توانید روی مچ پای پیچ خورده راه بروید؟

شما باید تحمل وزن را برای حداقل چند روز محدود کنید و سپس تا جایی که می توانید تحمل کنید. در صورت پیچ خوردگی شدید و بهبود آهسته، پزشک ممکن است یک بوت واکر CAM یا مچ بند را برای تحمل وزن محافظ تجویز کند.

چقدر طول می کشد تا مچ پای پیچ خورده بهبود یابد؟

زمان بهبودی تا حد زیادی به شدت پیچ خوردگی بستگی دارد. با درمان مناسب، پیچ خوردگی جزئی ممکن است در کمتر از پنج روز بهبود یابد. در پیچ خوردگی های شدیدتر، ممکن است تا شش هفته طول بکشد.

 عوامل ایجاد پیچ خوردگی پا

از عوامل ایجاد این عارضه می توان موارد زیر را به اختصار نام برد اما توجه داشته باشید که موارد دیگری نیز وجود دارد که ممکن است منجر به ایجاد این عارضه بشود.

افتادن از ارتفاعات حتی کوتاه نظیر لبه پیاده رو و سایر قسمت های مشابه در خیابان و یا حتی منزل.

پیچ خوردگی پا در زمان ورزش هایی نظیر دویدن و… یا حتی پیاده روی ساده نیز ممکن است موجب این آسیب بشود.

پریدن از روی اجسام کوچکی نظیر پله، حیوانات خانگی، کودک مبل و سایر وسایل موجود در خانه نیز یکی دیگر از عوامل شایع ایجاد پیچ خوردگی مچ پا می باشد.

اگر در هنگام پریدن به زاویه مچ پا در هنگام فرود توجه نشود و در حالت نامناسبی قرار بگیرد امکان پیچ خوردگی آن وجود دارد.

استفاده از کفش های پاشنه بلند به خصوص در طولانی مدت ممکن است منجر به تاب خوردن مچ پا شود.

 نشانه های تاب خوردن پا

در این قسمت به شایع ترین علامت هایی که منجر به تشخیص عارضه تاب برداشتن و یا پیچ o,vnkمچ پا می شود می پردازیم.

احساس درد در اطراف مچ پا از بارز ترین این عوارض می باشد.

همچنین ممکن است همراه درد، محل آسیب دیده متورم شده باشد و یا این تورم در تمامی قسمت های مچ  پراکنده شده باشد.

به طور معمول در هنگام لمس کردن پای که پیچ خورده است درد شدیدی شامل حال فرد آسیب دیده می شود.

در شرایط پیچ خوردگی مچ پا، تحمل وزن بدن  بسیار مشکل بوده و همچنین درد شدیدی در هنگام حرکت دادن آن ایجاد می شود.

از عوارض دیگر این آسیب می توان به کبود شدن و همچنین قرمز شدن اطراف پیچ‌ خوردگی اشاره کرد.

در صورت اسیب شدید ممکن است در قسمت مچ پا صدایی شبیه صدای  شکستگی مچ پا در آن قسمت احساس شود.

در صورت رگ به رگ شدن مچ پا و یا پیچ خوردن آن ممکن است یکی از عوامل بالا ایجاد شود که در این شرایط به بیمار توصیه می شود که در سریع ترین زمان به فوق تخصص مچ پا مراجعه نماید.

 انواع پیچیدگی های مچ پا

درجات پیچ‌خوردگی پا با هم متفاوت بوده و همچنین روش های درمان آن ها نیز با هم تفاوت دارد.

یکی از انواع پیچ خوردگی ها پیش خوردگی های عادی است که مرتبط به رباط های قسمت بیرونی مچ و یا رباط های قسمت جلوی ساق پا می باشد.

نقش رباط ها حفظ ثبات مچ پا می باشد و در صورت پیش خوردن و یا تاب خوردن ممکن است این نوع پیچ خوردگی ها رخ دهد که به طور معمول در زمان کوتاهی درمان می شود.

علاوه بر پیچ خوردگی عادی نوعی پیش خوردگی در مچ پا وجود دارد که فقط  رباط های بالایی مفصل مچ پا آسیب می‌بینند.

قسمت آسیب دیده در این بخش پیوند رباطی و این نوع عارضه را پیچ خوردگی بالای مچ پا می نامند.

در ادامه به درجات مختلف این آسیب که شامل آسیب های درجه یک تا سه می باشد می پردازیم که طبیعتاً هر چه درجه عارضه بیشتر باشد پیچ خوردگی شدید تر محسوب می شود.

درجات پیچ خوردگی مچ پا

پیچ خوردگی های درجه اول به دلیل کشش ضعیف  و آسیب رسیدن به رشته ها و الیاف رباط های مچ پا می باشد.

درد و تورم در این درجه بسیار کمتر از درجات دیگر می باشد و همچنین در حرکت دادن مفاصل کمی دچار مشکل می شود.

همان طور که گفته شد حرکت دادن مچ پا و راه رفتن در این بیماری دردناک اما قابل انجام است.

پیچ خوردگی های درجه دوم به پاره شدن قسمتی از رباط های مچ پا اطلاق می شود.

در این درجه از آسیب دیدگی در صورت حرکت دادن مفصل پا حرکت غیر طبیعی در آن احساس می‌شود.

در این نوع،  تورم و درد نسبت به درجه اول بیشتر بوده و همچنین دامنه حرکات بسیار کاهش می یابد.

بی ثباتی در مفصل مچ پا نیز از عوارض دیگر آسیب دیدگی درجه ۲ می باشد.

در این عارضه راه رفتن ممکن اما بسیار دردناک می باشد.

در پیچ خوردگی های درجه سوم رباط مچ به طور کامل پاره می شود.

این درجه با درد و تورم بسیار شدید همراه است که این موارد مانع از توانایی شخص در راه رفتن می شود.

همچنین بی ثباتی بسیاری در مفصل مچ پای آسیب دیده از نوع درجه سوم دیده می شود.