دیسک های گردن بین مهره های گردن واقع شده اند. زمانی که ماده ژلاتینی درون دیسک از دیواره بیرونی دیسک،خارج شود اصطلاحا فتق یا بیرون زدگی دیسک می گویند.
عارضه دیگری که در دیسک های گردن ممکن است رخ دهد آرتروز گردن می باشد.
به طور معمول این بیماری با کهولت سن و سابیدگی آن ها ایجاد می شود و بیشتر افراد بالای ۶۰ سال به آرتروز گردن مبتلا هستند.
هرچه این دیسک ها فرسوده تر شوند و بیشتر مایع خود را از دست دهند می توانند موجب ایجاد انوع خار ها شوند.
علائم بیرون زدگی دیسک
ضعف، درد و گزگز کردن شانه و بازو و دست از علائم بارز این بیماری می باشد.
برخی از حرکت های گردن باعث تشدید این علامت ها می شود.
گاهی به علت فشار ماده دیسک بر نخاع شخص دچار عارضه های جدی تری نظیر فشردگی نخاع می شود که از عوارض آن می توان به موارد زیر اشاره نمود.
- تلوتلو خوردن در مواقع قدم زدن
- راه رفتن به شیوه‌ای نامناسب
- ناتوانی در انجام کار های ظریف مرتبط با دست
- گزگز کردن پایین تنه و پا ها
- خشک شدن گردن
تشخیص دیسک گردن
دلیل اصلی دیسک گردن وارد کردن فشار زیاد بر روی گردن و یا بلند کردن اجسام سنگین و حرکت های نا مناسب گردن می باشد.
این عارضه در بازه سی تا پنجاه سالگی شایع است البته افراد 80 ساله نیز امکان دچار شدن به عوارض دیسک را دارند اما به دلیل خشک شدن دیسک احتمال پارگی ان کاهش می یابد.
پزشکان پس از بررسی علائم و معاینه فیزیکی و بررسی تعادل شخص در هنگام راه رفتن و عدم واکنش پایین تنه و … برای بررسی های بیشتر آزمایش‌هایی را می گیرند.
این آزمایش ها شامل موارد زیر خواهد بود که به تشخیص و درمان دیسک کمک خواهد کرد.
- پرتونگاری
- MRI
- سی تی اسکن
- اسکن استخوان
درمان بیرون زدگی دیسک گردن
منظور از درمان دیسک کاهش درد گردن می باشد که بسته به پیشروی بیماری زمان درمان متفاوت خواهد بود.
یکی از روش های درمان عمل جراحی است که پس از عمل معمولا درد گردن بر طرف شده و عارضه های جانبی در پی ندارد.
اما این شیوه در صورت حاد بودن شرایط و درد هی بسیار و ناتوانی های شدید به بیماران توصیه می شود .
موفقیت عمل جراحی برای درمان بیرون زدگی دیسک گردن بین 95 تا 98 درصد می باشد.
علاوه بر این مورد راهکار های بدون جراحی نیز وجود دارد که برخی از ان ها را نام می بریم.
روش های درمان بدون جراحی
استفاده از گردنبند های طبی برای ایجاد راحتی و استراحت بیشتر گردن.
کایروپراکتیک یا درمان دستی به منظور بهبود عملکرد مفصل ها.
تراکشن به منظور کاهش فشار روی ریشه عصب.
علاوه بر موارد گفته شده تجویز دارو، تزریق و کار درمانی و فیزیوتراپی نیز از جمله درمان های بدون جراحی می باشد که در ادامه مختصری درباره آن توضیح می دهیم.
تجویز دارو
هدف از این کار جلوگیری از بروز اثرات جانبی و کاهش درد های گردن می باشد.
داروهای غیرتجویزی مانند آسپرین از جمله دارو های ضد التهاب هستند که مسکن های قوی می باشند و وابستگی ایجاد نمی کنند.
به طور معمول این درد ها با مصرف شل کننده های عضلانی بهبود می یابد و فقط در صورت بی ثمر بودن آن ها دارو های حاوی مخدر تجویز می شود.
مصرف داروهای مخدر برای بهبود درد وابستگی جسمی و روانی ایجاد می کند از این رو استفاده از آن ها برای همگان توصیه نمی شود و دوره درمان آن ها نیز باید کوتاه مدت باشد.
فیزیوتراپی
این روش نیز بدون جراحی موجب بهبود بیمار می شود.
پس از کاهش درد با این شیوه برنامه توان بخشی به منظور جلوگیری از ایجاد دوباره علائم دیسک گردن به بیمار داده می شود.
این برنامه با استفاده از کمپرس گرم و برق درمانی برای موارد زیر استفاده می شود.
- بهبود و درمان درد با فیزیوتراپی
- کاهش تورم
- افزایش قدرت
- تحریک فرایند التیام
این برنامه شامل حرکت‌های اصلاحی و ورزش گردن می باشد که علاوه بر درمان جز روش های پیشگیریی از گردن درد نیز می باشد.